Hayat.

Kader yaralayan bir pençedir bazen, bazen ise tatlı bir rüzgar... Bazen özlem kokan bir çiçek, bazense istenilmeyen iğrenç bir böcek. Hayatın acılı ve nazlı rüzgarını içine çek, tüm acılarını ve nefretini nefes verişinle geride bırak. Güzel bir gün umut et her zaman, kötü günlere inat. Yaşam kötü ve tuzaklarla dolu, ama engeller olmadan yaşanılmaz bir cehennem gibi. Zaman, sen ne kadar geçmesini istemesen bile kayıp gidiyor avuçlarının arasından. Ne olduğunu, nereden geldiğini bile unutabileceksin bazen, ardında bıraktığın yolları da. Ama bir şey gerçekleşecek ki; hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Yıllar senden ne aldıysa, geri verecek bir yumurtadan çıkarcasına belki de. Kim kahin olmuş da geleceği görmüş sanki, yaşam beklenmeyen süprizlerle dolu... Ömründe ne kadar çok bilinmeyen muamma var, ortasında kaybolup gideceksin bir zaman. Ama asla kaybetmeyeceksin yolunu ve umudunu çünkü yaşamakta olduğun hayat, onları asla sensiz bırakmayacak. İsteklerin ve arzuların sular içinde gidecek belki de uzaklara lâkin ne zaman geri gelecek bilemezsin. Bu yüzden hayat çok kısa da demeden önce yaşamaya bak, aldırmadan, sorgulayarak lâkin incitmeden...